Uwielbiam takie powieści, w których można się zatracić. Zatracić całkiem i zupełnie. Gdzie główne skrzypce gra magia, ale przy okazji opowieść nie jest oderwana od rzeczywistości. I taka właśnie jest ta książka. Książka, która wciąga niczym morskie fale. Która jest głębią – dosłownie i w przenośni.
To 'Meluzyna Noctis i mroczna głębia’ od Wydawnictwa Literackiego. Autorem jest Philip Reeve, a tłumaczenie przygotowała Maria Jaszczurowska.
Tytułowa Meluzyna była związana z morzem od zawsze. To ono wyrzuciło ją na brzeg pewnej wyspy, gdzie długo nie musiała czekać na pomoc. Znalazł ją bowiem Andrewe Noctis, człowiek niezwykły, Strażnik Burzomorza. Był dobrym i życzliwym człowiekiem, ale do wylewnych nie należał. Przeciwnie – był sztywny, ponury i nieskory do okazywania uczuć. A jednak był pewną stałą i dawał dziewczynce poczucie bezpieczeństwa. Był z nią w końcu od czasów jej niemowlęctwa. Niestety pewnego dnia, 11 lat później, mężczyzna utonął. Pozostawiając Meluzynę samą. Pozostawił też Burzomorze. A każdy wie, że nie może ono zostać bez Strażnika…
Co zrobi Meluzyna? Jak sobie poradzi? I czy to możliwe, żeby dziewczynka stała się Strażniczką Burzomorza? I dlaczego ją do morza ciągnie, jak to możliwe, że się go nie lęka, tak jak inni mieszkańcy? A Gorom? Kim jest i czego potrzebuje? Sprawdźcie. Gwarantuję, że wiele wątków Was tutaj zaskoczy.
Najbardziej mi się podoba to, jak autor podchodzi do tematu dojrzewania. I z jaką delikatnością porusza kwestie przyjaźni. Ale też domu, rodziny, tęsknoty za czymś więcej. Za przynależnością. I posiadaniem własnych korzeni. To powieść piękna, momentami trudna, innym razem wzruszająca. Powieść, która na długo zostaje w czytelniku. Polecam z głębi (!) serca ❤
